یه موقه تو زندگیت هی پش سر هم بد میریا، اما بطرز عجیبی امیدواری به خودت. این یعنی غایت اعتماد بنفس فک کنم. خلاصه قضیه اینه که الان تو باشگاهم. همه بچه ها دارن امتحان میدن سرشون تو برگه ی کوفتیه. و من الان فقط خوشحلام ازین بابت که ساعت کلاسه و ون مرتیکه جلو چشمم نیس. بطرز نفرت انگیزی روزی شصت بار میبینمش.
دارم آهنگ "دارم چرت میگم" شاهین نجفی رو گوش میدم.
کی دوس داره؟
man dus daram
سلام خوبی؟
ببین همین که خوشحالی خودش یک نعمته بزرگه ها...البته گاهی برای زیستن و محکم شدن باید بعضی افراد رو به زور هم که شده تحمل کنی...
درمورد اون بد بیاری ها هم دوباره شاید باید برات حرف های اون یک نفر رو تکرار کنم.این جوری فکر کن که خوشی ها دارن بدی هارو هول میدن جلو تا زودتر نوبت خودشون برسه...میشه...میشه...مطمئن باش!
خراب شه (۲):
۱۲۳۴+پ.ن:
باور کن همین دل دل ها خاطره ی شیرین زندگی میشن (حالا انگار بیست و نه بار زندگی کردم تو این فلاکت آباد دنیا)
وقتی ظهور می کند:
اینجا ایران است
کتابخانه باشگاه:
کار خوبی کردی...منم روز اردوی مطالعاتی *قمیشی* گوش می کردم بدون تصور ظهور ناگهانی مهسا قره خانی!!!!!!!
قبلنا اگرچه تلخ، طنزی تو نوشته هات بود و حسی که آدم وقتی می خوند نمیفهمید داره باهات همدردی می کنه یا تو باهاش. الآن تلخه و طنزی پشت-یا جلوش- نیست، فقط فحش هست و دردی که انگار نمی تونی بیانش کنی.
نوستالــژی دارم با آهنگش
میدونی فائزه ٬
حرف زدن با تو یا خوندن حرفات منو آروم میکنه !!
راس میگی !
هیشکی جز خودم مهم نیست ..
ی کم حیف رو خوب اومدی