پارادوکس؛ تشنه ی شاشدار.

تو اتاق که نشستی باد کولر بت میخوره، میگی خراب شده جائیه که هر چه خرتر؛ برتر. 

تو خیابون که گیر میکنی، تشنته، خسته ای، عرق کردی، شاش داری، تو یه کوچه ی خلوت گیر افتادی که مگس نمیگوزه، راهو گم کردی نمیدونی چه خاکی به سرت بریزی، و خلاصه مصیبت عالم که رو سرت آوار شده میگی خراب شده جائیه که نتونی وسط خیابون شلوارتو بکشی پائین بشاشی. دست کم به دنیا. 

---

پ.ن: خانوم احتمالن محترم. خودمو جمع نمیکنم. برو به همه بگو... .